Spaans testament is anders dan het Nederlandse testament

In het geval de overledene zowel een testament in Spanje als in Nederland had, is de kans op problemen groot.

In het geval het Spaanse testament alleen op de Spaanse goederen ziet en het Nederlandse testament op de universele nalatenschap, dan moet het Spaanse testament als legaat van het Nederlandse testament beschouwd worden. Dat is op zich al een kwestie die aan de Spaanse notaris uitgelegd moet worden aangezien hij in principe –volgens zijn ‘Spaanse boekje’- in een dergelijk geval geen Nederlands testament of verklaring van erfrecht meer nodig heeft. Dat kan natuurlijk problemen geven met betrekking tot de rechtskeuze of de personen die de legaten af mogen geven.

In andere gevallen kunnen er tegenstrijdigheden tussen beide testamenten bestaan, bijvoorbeeld met betrekking tot de legitieme porties of de erfstelling. Vaak gebeurt het dat een Nederlander ‘voor het gemak’ een Spaans testament heeft opgesteld zonder zich van de inhoud bewust te zijn en soms zijn de gevolgen dan ook drastisch. Als een Nederlander in een testament zijn echtgenote tot enig en universeel erfgenaam benoemt, dan heeft dat duidelijk andere gevolgen dan dat er een wettelijke verdeling is opgenomen, ook al is het duidelijk dat dat laatste eigenlijk de bedoeling van de testateur was. Onterfde kinderen kunnen nu misschien hun legitieme opeisen.

Afwikkelingen met twee testamenten vereisen een intensief contact met de Nederlandse- en Spaanse notaris over de correcte interpretatie en afwikkeling.